Katakawan Series: Ayala Triangle Restos

Pagkain. Tinatakam talaga ako lately. Buntis daw ba ako sabi ng officemates at panay na panay ang cravings. Salamat sa mga post ni Marx. Ang isang bilbil kong kakapanganak lang ay alay ko sa kanya. Hmp! Hihihi! It was just last Christmas I learned about Ayala Triangle Restos. Malapit lang siya sa office kaya kada uwian hindi ko malabanan ang temptasyon (what a word). Sinimulan ko silang isa-isahin. Parang karinderya lang. I already ate in Omakase, Kanin Club and now Amici. May pito pa atang resto na natitira dun. Well I still have lots of time... hihihi!

Obviously...

Chorizo e Spinachi

Spaghetti Ai Tesori del Mare

I ordered for Spaghetti Alla Carbonara Pasta too pero hindi na siya inabutan ng camera. Nasunggaban na kaagad ng mga kasama ko. But I recommend that one promise. A must try definitely. Their servings are good for sharing pero tingin ko hindi ko na kailangan ng ka-share... kaya kong ubusin lahat.

Time for gelatoooo. Woot woot! It's what I enjoyed the most. Dati rati Blueberry cheesecake lang ang madalas kong orderin. (Yun lang kasi kilala ko. hahaha!) Oh well did I mention yun lang naman ang kaya kong gawing dessert.. maniwala ka. Price ranges from 55 to 70 lang per slice. And since first time ko dito, nagturo lang kami depende sa ichura nila sa picture sa menu and it didn't fail me. Surap!!! (sarap sa presyong sulit). 

Choco Sansrival

Mango Sansrival

Banana Blast (halos wala akong nakitang bakas ng banana)

Omakase naman!!

The ever famous tempura

Dynamite Roll

 I was never a fan of maki kahit pa yan ang tawag sakin sa office. Hindi ko sila feel kainin dahil may aning aning na kulay itim na tiyak na maglalagay ng tinga sa ngipin ko. Ewan ko ba kung bakit prone ako sa tinga. Classic social disaster talaga. Isa pa mabubusog kasi ako agad. E dahil masiba ako at gusto ko matikman lahat, hindi bagay sakin ang mga ganitong pagkain. Pero this time I tried it. I became an instant fan at gusto ko na siyang araw arawin. 

Momoiro Udon (Medyo kakaiba. Ganyan lang ichura niya pero masarap din)

Dapat may Kanin Club portion e pero I forgot to bring my cam. Chaka, sorry to say pero hindi rin ako gaanong na satisfied dun. They serve pinoy favorite dishes. Masarap magluto ang nanay ko kaya I set my expectations very high when it comes to pinoy dishes. Yung tipong, masasabi kong sa resto talaga ako kumain, at hindi sa bahay. Pero nabusog din ako ng sobra. Yun yun.

I'm uber satisfied sa first two. Kala ko mga sosyal lang ang keri ang mga ganitong kainan, hindi rin pala. Or should I say baka sosyal na nga ako? hahaha! Joke lang.

Photo credit to my friend Oyis to all Omakase Pics and Kane Daniel for lending me his cam sa Amici.

My Disastrous Canyon Cove Experience (Take Two na!)

A sequel of my weekend getaway....

Honestly, patago ang lakad na ito. Marami kaming hindi na-invite...Chos! Sige na nga... marami kaming hindi ininvite. Hindi ko na iisa-isahinn dahil pag nabasa nila to, malamang magkaron ng digmaan at mawalan na kami ng trabaho kinabukasan. Sabi ko nga sa kanila, "O ano, gusto nyo bang i-blurred ko na lang kayo? Para hindi nila kayo makilala?" Tumawa lang sila. Seryosong tanong dapat yun e. Sha ito na nga... back to the main event.

We arrived in Canyon Cove around 3pm. Tamang tama lang dahil yun naman talaga ang check in time. Suite room costs 9500.00 per night but since we had membership, we got it for only 5,500. Solb. But wait, there's more. May dalawang free breakfast pang kasama. I said dalawa kasi 2 person lang talaga ang expected nila. You'll see. 10 kami including the 3 chikitings. Kailangan ng matinding diskarte.

As usual, papasok kami by batch para di obvious. My friend left her kids to me habang nakikipag-usap siya sa reception. Mag-aantay lang kami ng senyales niya kung kelan kami papasok. At dahil kabisado ko na lugar na yun, I roamed around with the kids. The rest waited in the parking area.

Suddenly, when we were walking towards the play ground, mukang bothered si Yuna. Tinanong ko kung ano problema niya at ako ang naloka sa sagot ng bagets... "Tita Maki, Poo poo ako." I was like "Ahehehe! Ngayon na!?" Kahit kelan hindi pa ko nakapag hugas ng pwet ng bata in my 25 years of existence. I don't know what to do. Habang naghahanap kami ng CR I tried calling her mom na nasa reception pa rin ng mga oras na yun. No signal, sa Lower Lower Level kasi kami napadpad. Malas. Hindi na daw niya kayang pigilin kaya wala na kong nagawa. Tuloy tuloy tanggal siya ng undies at upo sa trono. Hindi ko alam na nakakahawa pala ang ganung feeling. Pati si Yumi nakisabay na rin. Pareho na sila. Sino bang hindi mag papanic nun. Parang ayoko ng matapos sila. Maya maya... "Tita Maki tabo?" OMG! This is it.

Me: "Ah... wala kasing tabo beh. Wait lang ask ko si Mommy nyo ha. Stay here..."

Paalis na ko nung naisip kong ang arte ko pala. Napaka-simpleng bagay lang nun kung tutuusin tapos tatakbuhan ko. Pumasok uli ako sa CR. Parang naririnig ko si Poo-poo, "Come and get me baby!" Ready na sana ako pero...

Yuna: "Sige po tita, tissue na lang. Kaya naman po namin."

Marurunong naman pala. Salamat talaga sa parents nila at naturuan sila ng maayos. Whew!

Right after nila mag poo-poo, I got a call from their mom. Nakuha na niya ang room number namin. When we got back sa parking, hindi ko na nakuhang maikwento sa kanila ang experience ko with the kids. They immediately asked me...

Everyone: "Good News or Bad News?"

When someone ask me this I always go for Bad News first. Ewan. So yun na.

Pach: *Taas kilay* "Naiwan ang susi sa loob ng kotse."

Me: *Tulala*

They're referring to Pach's car. It's where I left my bag. I only got, wallet, cam and my kikay kit on my hand. Badtrip talaga.

Pach: "But the good news is - 24 hours daw ang LBC. Pwede ipadala ang duplicate key. hihihih!"

Me: *Sarcastic* "Nice! Good news nga ha... e anong oras siya darating aber?!?!"

That led to the worst one...

Pach:  "Kinabukasan, 1pm.  Oh yeah! Did I mention 12pm ang check out natin?"

Me: *Tulala*

After a while, tinanong ko na kung sino ang salarin. Ito siya...

 

Paris the culprit. Beware. hahahha!



I saw Yumi and Paris arguing on the side. Imbes na mainis, natatawa na lang ako e.

Yumi: "Bakit mo kasi binato yung susi?"

Paris: *Defensive at utal utal pa* "Hindi ko nga nibato, nihagis.. iniwan ko lang dun sa likod."

Yumi: "Ayan tuloy walang damit sina Tita Maki, wag mo ng uulitin yun a. "

(Sabay karga sa pinsan niya.)

Sir Martyn came up with a brilliant idea. Why not ask someone from the Maintenance kung merong miyembro sa kanila ng bukas-kotse gang. Of course they should have that skill. Ayos!



Hala sige! Silip dito kutkot dun!

 Nagtawag na ng ka joined-force si kuya...

1 hour and 30 minutes na ang nakalipas. After several attempts, unfortunately, useless ang diskarte nila. Points for the effort. Last week, may nangyari din daw na ganito at nabuksan nung kakilala nilang locksmith. Hindi na kami nag aksaya ng oras,  ipinatawag siya mula sa bahay nila sa bayan.

While waiting, inakyat na namin yung ibang mga gamit. The kids, along with Sir Paul,  went swimming. Kasama ang dyaskeng Paris (hahaha! bitter?). Kami, naghahagilap na ng pwedeng isuot sa mga extrang damit. May kasya sakin kya lang, ang problem ko, wala akong pampalit after mag swim. We went to their souvenir shop. Present si Kamahalan. Ang swim wear kong same brand doble ang presyo sa kanya. Kung kelan tipid mode kami chaka naman to nangyari. Can't afford. Sabi ni Pach mamili na daw kami sa bayan ng damit. Ayoko. Sayang ang outfit na nasa bag. Nase-sense ko kasing malapit ng matapos ang kalbaryo namin. Antayin na lang namin dumating ang locksmith.

After an hour ulit dumating na siya. Try nya daw makuha sa pagsungkit ng siradura. (Siradura - yung suksukan ng susi ok?). Pag hindi daw kinaya, mano mano na lang daw. Sabi naman ni Pach "Kung ang sinasabi mong mano mano kuya ay walang basagan ng salamin, go ako dun." Sa gasgas keri pa.. But kuya guaranteed us na kaya niya. I trusted him. But wait there's more ulit, for a labor fee of 1000.00 daw. Nalula kami. Humingi kami ng tawad. Nagkasundo kami sa 800.00. Kung sabagay, mahirap ang trabahong ganun kasi madalang naman ang nakakagawa ng ganung klaseng kaeng-engan.

Ang galing. Elibs ako. Nabuksan niya promise. Sinungkit ng alambre mula sa  taas ng bintana hanggang sa mahila niya yung lock na nasa hawakan ng pinto. Idol ko na siya. hahahah! Pwede palang gawin business ang ganun. Alambre lang ang puhunan. hahaha!

Ayan 6PM na tuloy. Super late na sa itinerary. (Oh yes may itinerary kami kahit 2 destination lang. Feeling organized. Chos!)



uber gigantic pool



As if hindi ko pa to nakunan dati. hahaha! La lang. Eto naman ang Suite room. Dati Superior room lang kami e. I like that one better. Mas mura na twin bed pa. Walang nga lang kitchen, dining at living room.



Living + Dining
The couch served as Pach's bed
The bay window was ours - me and Ayms.
Hulaan nyo kung pano ko pinagkasya ang 5'7" kong height dyan



Naka flat TV na sila ngayon..sosyal...



Bedroom
1 bed for the whole family of Madam Freda
The other bay window bed is for the couple Madam Ella and Sir Martyn



While we were preparing ourselves to dip into the water, the kids were back. Nangangatog. Gutom.

Surprisingly, may disaster daw ulit si Paris. Ayun, nagtapang-tapangan at tumalon pala sa 4 feet. Though, may sholder pads naman siya,  o kung ano man ang tawag sa floater na nilalagay sa shoulders ng bata,  kaya hindi siya malulunod. Yun nga lang, natataranta siya kaya nagkakakawag at naghihihiyaw sa pool. Sir Paul was wearing a shirt then. Initial reaction was to save the kid. 

Nagpakabayani siya. Parang eksena lang sa pelikula. Tanggal ng shirt sabay talon sa tubig. Ang classic dun, sa tubig din bumagsak ang t-shirt. At ang pinaka-iingatan niyang yosi at lighter nalimutan niyang nasa bulsa nya pala. Hay naketch! Fail.

Nakapag swim na kami around 6:30pm. Bentang benta ang underwater cam..

Ang pointed naman nyan... hahahah!



Yuna, Paul, Yumi (winner talaga tong batang to!)



Paris on my back... Bwahahahah! I smell blood.. *wink*

 there' a blood indeed.. ewwww!

Someone had her period. Hindi ko sasabihin. Lapit kasi ng lapit samin. hahahh!




Happy Family!





Ayms, don't worry hindi ka malulunod.. may built-in floaters ka remember? hahaha! peace



Mag sweeting to'
 Hindi ko talaga napilit mag underwater shot. Fail ulit!

Dahil sa sobrang pagod namin, hindi ko na nakuhang antayin si sunset. Tutal dati ko naman na siyang nakita. I preferred a nap instead. Nakatulog ako ng konti. They woke me up when we were about to eat. I felt sick pero pinilit nila akong sumama. Mga lapastangan na yun. Hmp!

Mission Puslit Pagkain. Masarap ang bawal hindi ba? hahaha! Keber sa rules na no food allowed. This was the plan.. Freda had her bag pretending as if she were to go home because her tita asked her to. It's empty. We passed by the guard and asked "Manong may bus pa po ba pauwi ng Maynila? Pinapauwi kasi siya sa kanila." Manong replied, "Meron po. Kaya lang hanggang alas otso lang. Subukan niyo din sa bayan baka meron pa." Effective ang drama. Kinagat ni manong.

We bought disposable utensils, water, cooked rice, Andoks manok at liempo. Magiinuman pa sana kami pero hindi ko talaga kaya sakit ng ulo. Wrong timing. Pagbalik? Simple lang. "Hay naku! Wala ng bus! Nakakainis naman o. Paksiyeeet! " Sabay sibangot. Ipagpatuloy ang pag-iinarte hangga't nasa paligid pa si manong guard. Solb.

Sleeping time 10:30pm. Actually hindi ko naman napansin na hindi ako kasya sa bay window. Nakabaluktot ako magdamag sa lamig. In fairnezz maaga kaming nagising. Swimming ulit. This time sa dagat na. Dati, nag kayak na kami. Enjoy ako nun e pero ngayon, iba na ang nangyari. Wavy siya. Hindi nga pala magandang mag kayak ng ganun.



See the sea beads? (or kung ano mang tawag sa harang na yun)
Dyan ang swimming area. Sabi ko gusto ko dun dun lang kami mag kayak.
Pach said "Adik ka ba? Baka dumanak ang dugo pag tinamaan mo ang ulo ng mga nagsswimming na yan! Matakot ka sa Red Sea."

 We rented it for an hour pero nagamit lang namin siya for fifteen minutes. Ayokong maging headlines bukas. Hindi ko pa nakikita ang lahi ko no. Nangahas kasi kami na pumunta sa malayo once, muntik na kaming tumaob sa lakas ng wave. Scary. Sayang tuloy ang 350.00. Pero mas nanghinayang ako sa underwater cam ni Pach. Nag-moist. Buti na lang hindi ko pala hiniram yun nung nag Coron ako. Baka ako pa nakasira. Wala na siya :(

Uwian na. Walang habas na "baby baby" ni Bieber ang nasa playlist. Favorite ng mga kids. Nag lunch kami sa kubo-kubo sa tagaytay. Plastado ako pag uwi.

Though this trip had a blast of misfortunes, still natutuwa parin akong ganito nagsimula ang 2011 ko. Like what I said sa FB na maraming na-intriga "the most beautiful happen by accident". Hindi siguro magiging ganito kasaya tong trip na to kung wala ang mga accidenteng yan. Hanggang sa susunod na trip.

Ganito dapat ang weekend

I've posted a status on FB a few days back. It goes like this "Hi Weekend! I miss you". I mean it from the bottom of my hypothalamus. Been working over time everyday since 2011 officialy started. Oh yeah not only that, it includes weekends and 1 overnight... (just to put emphasis on the word E-V-E-R-Y-D-A-Y). Now I know the true meaning of STRESS. Pano ba ko magkaka-boylet nyan?!?!? hahaha! Hate you f*ckin servers. Bakit ba kailangan makisabay ka sa putukan ng New Year. Whew! Enough of my sentiments. So yun na nga.

I heard murmurs on our department that their Canyon Cove membership expiration will end this month. Feeling ko lumaki ang tenga ko. Umepal na ko and ask them if they are willing to use it or hayaan na lang nilang masayang ang uber discounted na overnight stay sa Suite room (bonggacious of all). Galing din ako dun last year. Check out my entry here. Sh*t! Kitang kita ang difference sa size ng katawan ko noon at ngayon. Anyways, without much effort, finally, nabuo na ang weekend getaway na to.

First stop, Caleruega. First time I saw the church on my friends' pic, I said to myself, dyan ako ikakasal. Bwahahahha! The place is so romantic.Ok din siguro kung instead of bridal car, karwahe. Tarush! Sa future husband ko, paghandaan mo na yan ok? lol!

My car buddies (Me, Yuna, Yumi, Ayms and Pach)

I love kids kaya kahit binging bingi ako sa ingay at tinis ng boses nila, hindi pa rin matatawaran ang saya when I'm with them.

Going there, we saw these higantes along the way

Finally we arrived at around 1pm. 

My models. Winner sa posing diba?

Caleruega

Dyan ako bababa sa araw ng kasal ko.. Ayiii! hahaha!

...At dyan naman dadaan ang karwaheng magdadala sakin sa altar. lol!

Ano to pre-nup?!?!

Sige mang-inggit pa! hmp!

 

Going...

  

Here it is!

  



Nice stained glass

Siyempre hindi mawawala si Jobee, kasama ako e. hahahh!

Next entry Canyon Cove na. Abangan ang lahat ng kamalasan na sinapit ng group namin. Hanggang sa muli!!!

A little thing called Love

Thai movie siya. First time I saw the trailer on FB, it caught me big time. I saw myself in her way back in highschool. Ganun na ganun promise. Then I told my officemates about it. Isa lang reaksyon nila "Weeeeeeeeh!? Di nga?!?!?!" Sa katarayan ko daw kasi ngayon, never nilang nakita na may ganun akong nakatagong personality. I don't know if I should take it as a compliment. Hahaha! Kung siguro kasama ko yung dati kong friend malamang nasabihan na ko nun ng "ang kati mo rin e no!" hahah! Bad baklita. 

Then I started to reminisce my so called, pardon me for the term, 'kalandian'. If you're going to watch the movie, lahat yun nagawa ko except lang na nagtapat ako sa kanya with matching love letter pa. Haller! Dalagang pilipina to no.

Ayokong mag name drop dahil friend ko siya sa FB, which I will share this post eventually. Hindi ko na balak sabihin sa kanya. Iba na standards ko ngayon e hahahaha! Charot! Kabatch siya nung kuya ko. Elementary pa lang magkasama na kami sa iisang eskwelahan. Pera, pagkain at laruan lang ang nasa isip ko nung bata ako kaya dedma siya. Malay ko naman magiging machete pala siya paglaki namin. Kung alam ko lang di sana dinamba ko na siya noon pa. First year high school ako nung narealize ko ang yummy pala niya.

Lunch break. Me and my fans.. I mean friends hang out near their tambayan. Oo supportive ang friends ko, Isa sa kanila ang nakakuha ng number niya sa bahay. Ibang klase diba? High-end stalker. hahahaha! Marinig ko lang ang boses niya masaya na ko. Nauso ang caller ID kaya natigil ang pagpprank call ko sa kanya. Hahaha! Jessica pa nga ang ginagamit kong alias e. Isa sa mga friends ko ang ka-service niya kaya natunton ko ang bahay nila. Minsan, I had the opportunity to sneak  in to their classroom. Wala kaming locker nun kaya iniiwan lang ang gamit sa upuan. Pumilas ako ng isang papel sa notebook niya. Just to have something to look at kahit sa pagtulog. Lam mo yun... ayiiiiii! hahaha!

Naging crush ko siya from first year to .... ewan ko kung kelan natigil ang kahibangan ko sa kanya. Naging ex-crush ko na siya nung nalaman kong naging sila nung maharot kong classmate. Langya! Pilit akong nagpapacute tapos ganun pala mga tipo niya. Pakawala. Eventually hindi pa kami nakaka-graduate ng high-school e nag-break din sila. Buti nga. Ang nakakatuwa pinagpamigayan nung ex niya mga pictures niya sa classroom. Siyempre naki-agaw ako. Well at least hindi na kapirasong papel ang tititigan ko gabi gabi. hahahaha!

Meron lang akong isang forgettable unforgettable moment. Dahil sa ka-clumsihan ko nadapa ako eskasto empunto sabay litaw siya sa may hagdan kung san ako nadapa.. Hinahabol kasi ako nung classmate kong bakla ng eraser na kakabura pa lang sa blackboard. Namula ako. Freeze. Mahihiya ang makopa sa kin. Kung bakit ba hindi ko pa maitayo ang sarili ko. Nilapitan niya ako at tinulungan makatayo sabay tanong ng "okay ka lang ba? may masakit ba sa iyo?". Char! Wish ko lang no... sana nga ganun ang nangyari. Pinagtawanan niya lang ako sabay alis. LQ na kami.

Hanggang ngayon sinisilip silip ko pa rin siya sa FB. Wala lang. Pero naka recover na ko no. Ilang taon na kaya yun. Isa pa may girlfriend na ang mokong. Baka pag nakita niya ko e magulo pa buhay pag-ibig nila. Hahahah! Naguumapaw sa confidence. hahaha! Teka. This is supposed to be a movie review e. Bat ako ang naging subject. Just watch the film guys. Two thumbs up. Hanggang ngayon kinikilig pa rin ako.

Alam kong kating kati ka ng panoorin ang buong film. Eto link Full with Eng Sub. Enjoy and be in love once again.

A must (must talaga?) on 2011!

My 2010 came as a big surprise since it's just this year I've discovered my passion for travel. I did not make a list then kasi wala nga akong kaplano plano sa pinaggagagawa ko. hahah! Lahat kasi nakadepende. Depende sa oras, depende sa pera, depende sa seat sale, depende sa kasama, depende sa leave ng ka-officemates, depende sa declaration ni Gloria.. at marami pa. At dahil naging favorite kong site ang cebupacificair.com at airphilexpress.com kaka-antay ng sale, voila. My 2011's first half was fully loaded. Hindi naman ako masyadong nahayok sa kaka-book noh? May iba pa din naman kong gustong ma-achieve. Eto sila. Isa-isahin natin..

1. Learn how to swim and dive 

Ayoko ng nilolokong may built-in salbabida pag nag-aattempt sumisid.

2. Learn how to drive 

Aminin natin... ang donya kayang tingnan pag girl ang driver. Hmm?

3. Shempre own a car  (chos! kakayanin ko kaya?)

Kailangan. Pakiramdam ko ang poor naming mag-anak pag nagbbiyahe pauwi ng province. Naka-stress ng beauty.  Matagal ko ng pinagipunan ang pang down pero dahil hindi naman tumataas ang sahod ko (bitter?) baka makabili nga ako pero wala naman ako pang-gas e bale wala din. (Sana nababasa ng mga boss ko to. Hahaha!)

4. Visit Sagada

ulit.. oo! dahil nalunod ang lahat ng pictures ko nung Ondoy. Nakakaiyak. Ikaw kaya mawalan ng mala-post card na picture. Sabi ko dati hindi na ko babalik sa lugar na yun. Sapat na ang hirap at pagod, dugo’t pawis (OA?) makunan lang ang ganung kagandang lugar.  Kakaiba siya. Misteryoso. Dapat ka munang mapagod ng katakotakot para makita ang natatago niyang ganda.

5. Cagayan de Oro

Water-rafting ito! yahuuu! sarap ng adrenalin rush. Side trip sa Camiguin and Bukidnon. Good way to start your Summer.

6. Bohol Trip

Confidential kung sino ang kasama ko. Makikilala ko na rin ang pamosong Tarsier. Well, hindi naman ako pupunta dun para lang sa kanya. I’m a fan of snorkeling sites. Hindi ko palalagpasin ang Balicasag. Para san pa ang underwater cam. Hahaha! Sige na nga sama ko na rin ang Chocolate hills. You better be choco coated when I get there hmmp!

7. Cebu Trip (with my family! at magastos to for sure)

First time ng mga kapatid kong sasakay ng pleyn.. That I gotta capture! Hahaha! Ewan ko kung anong meron sa Cebu nung nag pa book ako. Recently I read Moalboal and Malapascua –another must see snorkeling sites.

8. Coron Trip Take Two! 

First time ko magkaron ng solo travel! excited! Bakit ako babalik? Simple lang. Nabitin ako.

9. Apo Reef (ituloy na ang naudlot na dream destination na to!)

Sana naman wala ng talk shit along the way. Galitin nyo pa ko, hindi ko na kayo aayain kahit kelan. Bitter ako Bitteeeeeerrrr!! Grrrr! Hahah! Peace. New Year na.

10. Bungee Jump 

Kahit hindi ngayong year basta dapat bago ako mamatay. Hindi ko alam kung meron bang ganito sa Pilipinas. Yung mala-Macau na taas ha. Ayoko pang mag International trip. Isa pa, lunod na rin ang wala ko pang tatak na passport. Ayoko pang istress ang sarili ko sa pagkuha ng bago. May notarized Affidavit of Loss pang kailangan, may Police Report pang dapat ipasa.  Hindi ako kriminal ok? 

11. Corregidor Trip

Ok siguro mag ghost hunt hindi lang ako sure kung sino una matakot samin

12. Salary Increase (please.. wala akong isusustento sa lahat ng to e.)

 .. isama pa ang hindi mabilang na unplanned trips. I really hope magawa ko silang lahat. Yearly may amazing race sa pagpa-file ng leave sa office. Hindi pa tapos ang taon, nagfile na ko. Wala akong pakelam kahit 3 lang ang long weekend ngayong taon. Ayoko ng sumasalo lang sa araw na hindi naka-leave ang mga officemates ko. Hihii! 2011 is my year. I can feel it.